خاطرات امیرعلی

اینم از امیر علی من ، گل پسر که دیگه خودش میشینه الهی فداش بشم با روروئک هم همه خونه رو میره و میاد ، میتونه رو پاش وایسه دیگه .فقط الان از این عکس خیلی لاغر تر شده که خدا کنه دوباره تپل شه عزیز دلم :*   ...

...

...

...

...

...

الان که دارم این خاطره هارو مینویسم چند روزی است که از nicub میلاد مرخص شدیم روزهای اخری که اونجا بودیم خودم تمام وعده های شیر رو می دادم و نیازی به پرستار نداشتم ازاین بابت خیلی خوشحال بودم اونجا دیگه همه رو می شناختم ،به تو هم می گفتند پیر nicu چون 23 روز در قسمت aبودی و20 روز هم در قسمت b پریشب مجبورشدم ببرمت بیمارستان بهرامی دیروز مرخص شدی همه روزهای سخت بیمارستان با امید به خدا وتوسل به ائمه پشت سر رفت هنوزهم نگاه هم روبه اسمان هست  

بعداز 23 روز ازبیمارستان پنج شنبه امدیم خونه ، همه خوشحال بودند ولی با چند قطره شیر که خوردی نفست تنگ میشد منم دیدم بهتره برگردیم بیمارستان نمی دونستم که دوباره با 1 سی سی شیر شروع می کنند و سرم بهت می زنند ودستات سوراخ می کنند فنچ مامان این بار دیگه باید قشنگ یاد بگیری که شیر بخوری یا حق

امروز برای من وبابا روز بزرگی بود  من برای اولین بار تونستم که امیرعلی مامان رو ببینم یه پسر کوچولو که مامان خیلی دوست داره بغلش کنه وشیرش بده الان داره اذان میگن خدایا به این فقط عزیز این بچه 1200من سالم بیاد خونه       ...